Ezek 37, 1-14
1- Hartu eta utzi ninduen Jainkoaren indarrak
hil-hezurrez bete betea zagon zelai lurrean.
Han nindabilan eta Jaunak galde hau egin zautan :
« Ote dira berritz biziko hoin idortu hezurrak ? »
Hilen piztean zuri, Jauna,
salbatuen esker ona.
edo :
Sinesten dut haragiaren piztean
beti iraunen duen bizitzean.
2- Hil-hezurrak, entzun zazue, Jainkoaren mintzoa :
« Etorriko zaitzue berritz nere Izpiritua,
berritz sortuko haragiak, bai zainak, bai larrua :
eta denek jakinen dute ni naizela Jainkoa. »
3- Eman nuen profeta-hitza, Jaunak erran bezala,
hil-hezurrak bizi zitezen errautsetik pizturik.
« Izpiritua, etor zaite lau aizen aldetarik :
ufa zazu hezurretarat eta bizi ditela. »
4- Harrabots bat aditu nuen, dardara bat izan zen :
hil-hezurrak elgarretarat hasi ziren hurbiltzen.
Izpiritua berritz ere sartu zen hezurretan :
piztu ziren eta xutitu bi zangoen gainean.
